Kecmanović: Šmitu bi bilo najmudrije da ne pokušava da ulazi u Republiku Srpsku
09.09.2023. | 10:20Profesor emeritus Nenad Kecmanović smatra da bi njemačkom građaninu Kristijanu Šmitu, koji je najavio dolazak u Republiku Srpsku uprkos porukama iz Banjaluke da će biti izbačen iz Srpske, najmudrije bilo da i ne pokušava da izlaže poniženju ni sebe, ni svoju zemlju, ni kolektivni Zapad.
Kecmanović u autorskom tekstu za “Politiku” navodi da bi Šmitu najbolje bilo da se drži teritorije Federacije BiH /FBiH/, iako ga, kako kaže, i tamo sve teže podnose, te ocjenjuje da Šmitu preostaje još nasilno rušenje “zida na kraju ćorsokaka” invazijom snaga NATO-a.
Prema njegovim riječima, Republika Srpska mora biti spremna i na najgore scenarije i pripremiti kontramjere, kao što su povlačenje svojih predstavnika iz zajedničkih organa, izlazak Trećeg /Republika Srpske/ puka iz Oružanih snaga BiH.
Kecmanović navodi da je tu i “preuzimanje nadležnosti za pravosuđe, izlazak policije na entitetske granice, opšta mobilizacija, obraćanje Rusiji i Kini za zaštitu…”
On ocjenjuje da bi Šmit mogao da zaobiđe policijske patrole na magistralnim putevima i da se uđe u Srpsku na nekom šumovitom dijelu međuentitetske granice, ali da bi tek onda ispao, ne samo ponižen, nego i smiješan.
“Da uđe pod borbenom pratnjom specijalaca Bundesvera, koji bi ušli u oružani sukob sa lokalnom policijom – to bi tek bio skandal u korist vlastite štete”, smatra Kecmanović.
Kecmanović navodi da za Šmita postoji i mogućnost da se uz pomoć, kako je naveo, “opozicionih jataka”, probije u dubinu teritorije Srpske, ali da se postavlja pitanje šta bi tamo radio?
On ocjenjuje da pritisci, ucjene i sankcije i slična “zavrtanja ruku”, ako ne daju rezultat – postaju potrošene, gube autoritet, postaju banalne i više ih niko ne uzima ozbiljno, pa ih valja povući iz ćorsokaka i pokušati proboj “kroz zid”.
“Reklo bi se da je taj lažni visoki predstavnik, iza koga stoji lažna `međunarodna zajednica` dogurao do zida, jer je već potrošio sve raspoložive metode pritiska na Srpsku. Preostaje još nasilno rušenje zida na kraju ćorsokaka invazijom snaga NATO-a”, ističe Kecmanović.
I to bi, ocjenjuje Kecmanović, bio apsurdan potez, jer je BiH pod protektoratom i te snage se već nalaze na terenu.
“Šta bi to značilo? Hapšenje predsjednika, premijera, spikera parlamenta, ministara, narodnih poslanika, direktora `Službenog glasnika`, uvođenje vanrednog stanja i inostrane vojneuprave koju bi naslijedili lokalni kolaboracionisti i odmah priznali Šmita za legalnog i legitimnog v.p. /visokog predstavnika/?”, pita Kecmanović.
Prepreka su, ističe Kecmanović, demokratske institucije i narod, koji i nakon izbora manifestacijama širom Republike daje plebiscitarnu podršku predsjedniku i koaliciji okupljenoj oko SNSD-a.
Kecmanović ocjenjuje da alternativna strategija kolektivnog Zapada za nasilno probijanje zida na kraju slijepe ulice u koju je zabasala predstavlja tretiranje BiH po uzoru na Ukrajinu, odnosno proksi-rat protiv rusofilnih Srba preko leđa muslimana Bošnjaka, što je na neki način već viđeno od 1992. do 1995. godine.
On smatra da se osvetoljubivi zbog poraza Bošnjaci i Nijemci možda ne bi mnogo dvoumili, ali da Amerikanci, koji računaju da bi se uključili i Rusija i Kina, vjerovatno nisu spremni za treći svjetski rat, barem do predsjedničkih izbora u SAD, ali koliko je mudro uzdati se u njihovu pamet.
Kecmanović napominje da je Dodik demokratski izabrani predsjednik Republike, za kojeg je BiH neželjeni državni okvir Republike Srpske i nužno zlo, a Šmit se lažno predstavlja kao visoki predstavnik UN u BiH, neovlašteno radi na tome da duboko podijeljeno društvo strpa u unitarnu državu.
On dodaje da se Dodik striktno drži “slova Dejtona”, a Šmit fluidnog “duha Dejtona”.
Kecmanović navodi da odluke nesuđenog visokog predstavnika u aktuelnom svojstvu inostranog turiste naprivremenom boravku u Sarajevu, u Banjaluci ignorišu i aktivno uzvraćaju i svaku njegovu odluku poništavaju i to, ne samo predsjednik Srpske, nego i Vlada i Skupština i “Službeni glasnik”.
Sa druge strane, kaže Kecmanović, Šmit stalno proširuje spisak Srba na “crnoj listi” i propisuje nove mjere protiv Republike Srpske, te kao i svaki spoljni neprijatelj zbija unutrašnje redove Republike.
