Pretpostavlja se da je iz vremena Nemanjića: Pronađena crkva u “lađi” manastira Papraća FOTO

13.11.2022. | 11:56

Arheološkim istraživanjima u manastiru Papraća kod Šekovića, koji je posvećen Blagovijesti Presvete Bogorodice, pronađeni su ostaci stare crkve za koju se pretpostavlja da potiče iz perioda vladavine Nemanjića iz 13. ili početkom 14. vijeka.

Iguman manastira Papraća Nektarije rekao je Srni da se stara crkva koja je pronađena ispod poda postojećeg manastira može dovesti u vezu za period kada je vladao kralj Dragutin ili još ranije od 14. vijeka.

On je dodao da će to pokazati arheološka istraživanja koja su u toku na crkvenom prostoru manastira Papraća.

“U zavisnosti od daljih arheoloških istraživanja, da li će biti pronaćen prsten, novčić ili neki drugi predmet, mogao bi se odrediti tačan period izgradnje pronađene stare crkve, što bi bilo veoma dobro sa stanovišta i arheologije i istorije i ondašnjeg duhovnog života, sa velikim odjekom na sadašnji obrazovni i duhovni period”, rekao je iguman Nektarije.

Ističući da je stara crkva, koja je pronađena u “lađi” postojećeg manastira, najstarija svetinja na ovom području, iguman Nektarije je rekao da su pronađena i grobna mjesta, ustvari grobovi ljudi koji su sahranjivani kod crkve, što znači da je neko u to davno vrijeme prvo napravio crkvu oko koje se okupljao narod i kod koje je, naravno, kasnije nastajalo groblje.

On je istakao da su u maloj priprati pronađeni grobovi ispod temelja postojeće crkve, za koju se vjeruje da je građena u 16. vijeku.

“Da li je to vezano za period obnove Pećke patrijaršije 1550. godine ne znamo, ali znamo da s početkom 15. vijeka ima ukaz Otomanske carevine, tačnije sultana, da se ne smiju zidati nove crkve”, rekao je iguman Nektarije i dodao da je prvi pisani dokumenat o manastiru Papraća iz sredine 16. vijeka.

Govoreći o prosvjetnoj ulozi crkve, iguman Nektarije je, pozivajući se na vladiku Tanasija, naglasio da “ne može da prosvjećuje onaj koji nije prosvjetitelj”, jer je svetost glavna riječ obrazovanja, a crkva je nosilac duhovnog obrazovanja.

“Sveti Sava je bio prvi srpski prosvjetitelj i mogao je da prosvjećuje ljude, što je i radio”, rekao je iguman Nektarije i naglasio da su centri pismenosti i obrazovanja upravo bili manastiri, dok je manastir Papraća od svog osnivanja bio okosnica okupljanja i obrazovanja na ovom području.

Podsjećajući da arheološke radove, za koje je blagoslov dao njegovo preosveštenstvo episkop zvorničko-tuzlanski Fotije, finansira Eperhija zvorničko-tuzlanska, iguman Nektarije je rekao da se istraživanja svega onoga što je vjekovima stvarano od duhovnog do materijalnog i nematerijalnog bogatstva koja su nam preci ostavili ne mogu zanemariti, jer to nema cijenu.

“Velika nam je pomoć Zavoda za zaštitu spomenika Republike Srpske koji je dozvolio ovo istraživanje”, rekao je iguman Nektarije.

ARHEOLOŠKA ISTRAŽIVANJA POKAZALA JOŠ VEĆI ZNAČAJ MANASTIRSKOG KOMPLEKSA

Rukovodilac istraživanja i arheolog Aleksandar Jašarević rekao je Srni da su arheološka istraživanja pokazali još veći značaj manastirskog kompleksa, nego što se to ranije i pretpostavljalo.

“Ispod poda velikog trihokonosa iz sredine 16. vijeka otkriveni su ostaci starije jednobrodne crkve s kraja 13. vijeka, uz koju je 14. vijeku prizidana priprata sa grobnicom na svod”, rekao je Jašarević.

On je naglasio da je u sredini naosa otkrivena još jedna veća grobnica na svod, ktitorski mauzolej, dok su ostaci starije crkve bili ukrašeni kvalitetnim freskopisom srpsko-vizantijskog stila.

“Sama grobnica bila je opljačkana u 19. vijeku, ali otkriveni su ostaci najmanje tri pokojnika sa tragovima zlatoveza na kostima, što sve ovo ide u prilog da su tu sahranjivani najistaknutiji članovi društva i ktitori”, rekao je Jašarević.

Prema njegovim riječima, starija crkva stradala je u drugoj polovini 14. vijeka, da bi nakon toga početkom 15. vijeka bila formirana velika nekropola pod stećcima koja je trajala sve do početka 16. vijeka.

Podsjećajući da je do sada istraženo oko 80 grobova, Jašarević je rekao da su neki od grobova sadržavali priloge u vidu novčića ili pak dijelove nošnje poput ostataka tkanine, dugmića ili dijelova pojasnih kopči.

On je rekao da je sredinom 16. vijeka na ovom lokalitetu podignuta monumentalna crkva, današnji hram, sa konacima i obziđem.

“Trenutno radimo na istraživanju građevine označene brojem ‘Jedan’, koja predstavlja ostatke konaka formiranog sa južne i istočne strane crkve. Sama zgrada imala je nekoliko faza izgradnje, jedna je sigurno srednjovjekovna, dok se iduća faza datuje u drugu polovinu 16. i početak 17. vijeka”, rekao je Jašarević.

PRONAĐEN NOVAC CARA IVANA GROZNOG

On je istakao da su novi konaci imali trijem sa stubovima, ostatke drenažnog kanala i ognjište i dodao da je otkrivena velika količina arheološkog materijala, uključujući alatke od kosti i roga, keramičko posuđe, posude od stakla, dijelove staklenih prozora, alatke od metala, nakit i novac.

Jašarević je istakao da se najveći broj numizmatičkih nalaza vezuje za 17. vijek, uključujući novac poljskih i ugarskih kraljeva, turske akče, dok kuriozitet predstavlja novac cara Ivana Groznog iz sredine 16. vijeka, koji daje potvrdu iz pisanih izvora o putovanjima papraćkih igumana u Rusiju.

“Osim što su bili vjerski centri, manastiri su bili i ekonomska središta koja su proizvodila i trgovala robom od najrazličitijeg materijala i porijekla. Fragmenti keramike iz Iznika, najluksuznije keramike 16. vijeka, dokaz su povezanosti sa velikim centrima Osmanskog carstva, isto važi i za nalaze od stakla čije su radionice smještene u Primoriju i Veneciji”, rekao je Jašarević.

On je naglasio da su manastiri u svoje zlatno vrijeme bili značajan prepisivački centri koji su u najteža vremena sabirali i čuvali kulturu i tradiciju.

Ističući da je do sada istražena površina od 250 metara kvadratnih oko konaka i da nije u potpunosti istražen objekat, Jašarević je najavio nastavak arheoloških iskopavanja za iduću godinu.

Manastir Blagovijesti Presvete Bogorodice u Papraći jedan je od najmonumentalnijih crkavenih objekata koji izgledom, položajem i trajanjem dominira u okruženju.

Oznake: Arheologija, Crkva