Desna ruka Svetog Jovana Krstitelja i brojne relikvije čuvaju se u Cetinjskom manastiru
04.02.2020. | 23:35Dok poručuje “Ne damo svetinje”, narod širom Crne Gore u mirnim litijama podsjeća na sve u vjeri utemeljeno i sačuvano vijekovima unazad.
U toj bogatoj baštini, posebno mjesto zauzima Cetinjski manastir i relikvije koje se u njemu čuvaju – dio časnog krsta na kome je Hristos razapet i desna ruka Svetog Jovana Krstitelja, ali i izuzetno vrijedni bogoslužbeni predmeti, rukopisne i štampane knjige i ikone.
Desna ruka Sv. Jovana, kojom je krstio Hrista, od Sevastije do Cetinja prošla je hiljade kilometara. Malteški vitezovi su je predali ruskom imperatoru Pavlu I Romanovu, zajedno sa dijelom Časnog krsta, i ikonom Majke Božje Filerimske.
Tokom Boljševičke revolucije, te svetinje je spasila kraljica Marija Fjodorovna Romanov, da bi ih 1932. mitropolit kijevski, poklonio kralju Aleksandru Karađorđeviću, u znak zahvalnosti za prihvatanje desetina hiljada ruskih izbjeglica.
Poslije bombardovanja Beograda, kralj Petar II Karađorđević prenio ih je na Ostrog, gdje su skrivene provele rat, a u jednoj policijskoj raciji 1952. oduzete crkvi.
Do 1978. godine ruka Sv. Jovana Krstitelja bila je u sefu Udbe, da bi je mitropolit Amfilohije 1993. iznio na svjetlost dana. Od tada je ona u crkvi Cetinjskog manastira.
Tu, uz mošti Svetog Petra Cetinjskog, je i kovčežić sa dijelom Časnog krsta, i ove svetinje okupljaju vjernike iz cijelog svijeta. U manastirskoj riznici je i kruna Sv. Kralja Stefana Dečanskog iz 14. vijeka.
“Patrijarh Arsenije Čarnojević prije seobe, 1688. godine, seobe Srba sa Kosova, da je donio i ostavio upravo na čuvanje u Cetinjski manastir, iz prostog razloga što je Arsenije Čarnojević bio odavde, sa Cetinja”, priča Jovan Markuš, koordinataor za zaštitu kulturnih dobara, Mitropolija crnogorsko-primorska.
Po drugom predanju, krunu je donio dečanski iguman Danilo Kažanegra. Ovdje je i dragocjeni epitrahilj Svetog Save, odežde Sv. Petra Cetinjskog, Petra II Petrovića Njegoša, bogato ukrašene ikone, predmeti od plemenitih metala, rukopisne knjige iz 13. vijeka i one iz prve ćirilske južnoslovenske štamparije.
Tragovi davnih vremena, drevne Zetske episkopije, koju je Sveti Sava osnovao 1219. da bi u vrijeme cara Dušana bila uzdignuta na stepen mitropolije, ovdje živo svjedoče o duhovnosti, kulturi, ali i teškim iskušenjima koja je Srpska pravoslavna crkva preživjela.
Izvor.(RTS)
